W naszej parafii jest grupa osób, które w czasie Mszy Świętych czytają Słowo Boże. To lektorzy - członkowie Zespołu Liturgicznego Dorosłych, którzy podczas liturgii odczytują teksty z Pisma Świętego.
Kiedy w czasie Mszy Świętej po modlitwie kapłana, zwanej kolektą,
do ambony podchodzi osoba świecka, otwiera lekcjonarz i odczytuje
z niego przeznaczony na dany dzień fragment Starego bądź Nowego Testamentu, ma miejsce coś, co było praktykowane w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, a potem na ponad tysiąc lat zostało zaniechane. Dopiero Sobór Watykański II, niecałe 50 lat temu, przeprowadzając reformę liturgii, przywrócił rozmaite funkcje świeckich, w tym również posługę lektora.
Lektor jest przede wszystkim przeznaczony do czytania Pisma Świętego podczas liturgii (z wyjątkiem Ewangelii, którą odczytuje kapłan lub diakon). Może też wykonać śpiew psalmu, gdy nie ma psałterzysty, podać intencje modlitwy powszechnej, jeśli nie ma diakona.
Aby czytać publicznie Słowo Boże najpierw trzeba być wiernym Jego słuchaczem i czytelnikiem. Trzeba być rozmiłowanym w Słowie Bożym i codziennie zgłębiać Jego treść. Ważna jest też umiejętność wyraźnego, spokojnego i naturalnego mówienia, bo dzięki temu słowo czytane może stać się słowem rozumianym przez słuchających. Nie chodzi jednak tylko o to, aby Słowo Boże było poprawnie odczytane, lecz aby sposób Jego odczytania wraz z postawą lektora dopomogły słuchaczom
w przyjęciu orędzia Jezusa Chrystusa.
Posługa lektora wymaga zatem odpowiedniego przygotowania.
Przede wszystkim częstego udziału w Eucharystii i regularnego czytania Pisma Świętego w zaciszu domowym oraz codziennej modlitwy osobistej. Dzięki uczestnictwu w sakramentach świętych, poprzez lekturę ksiąg natchnionych i rozważaniu Słowa oraz modlitwę coraz lepiej poznajemy Jezusa Chrystusa, coraz mocniej się z Nim jednoczymy i coraz wierniej możemy Mu służyć. Posługa lektora jest bowiem służbą u samego Zbawiciela. Tym wierniejsza będzie służba lektora, im lepiej zna swojego Pana i mocniej jest z Nim związany.
Publiczne czytanie Słowa Bożego wymaga też ćwiczenia wymowy.
Służy temu głośne czytanie Pisma Świętego, odpowiednie ćwiczenia
w zakresie emisji głosu i wypowiadania trudnych wyrazów.
Publiczne czytanie Słowa Bożego stawia też wymagania wobec posługiwania się mową na co dzień. Słowa czytane od ambony nie powinny być w dysonansie z tymi wypowiadanymi w rozmowach w rodzinie, w pracy i przy innych okazjach. Bo ważna jest nie tylko treść czytań mszalnych i ich piękno, ale też wiarygodność czytającego, czyli lektora.
Funkcja lektora nie ogranicza się zatem do odczytywania fragmentów Pisma Świętego w czasie Mszy Świętej. Lektor służy Jezusowi także poza Mszą Świętą podkreślając wiarygodność przekazywanych słów świadectwem swojego życia.